Een lezing die gaat over de tussenruimte die ontstaat als we door grote veranderingen gaan. Antropologen spreken over liminaliteit, een periode waarin je iets achter je hebt gelaten, terwijl de nieuwe situatie nog niet volledig is doorgedrongen en vormgegeven. Grote veranderingen kennen altijd een overgangstijd, een ambigue tussenruimte, een emotionele transitie periode. Deze dynamiek zie je in ieders persoonlijke leven, in groepen én in samenlevingen als geheel. Liminaliteit biedt waanzinnig veel kansen om het leven opnieuw vorm te geven, maar kent ook een aantal serieuze gevaren. Verandering is van alle tijden, liminaliteit dus ook. Liminaliteit kent chaos, maar ook universele patronen. We kunnen veel leren van wat we al weten om met de onzekerheid en spanningen van transitionele ruimtes in onszelf, organisaties en de samenleving om te gaan.